- Ո՞ր բառն է ավելորդ, ինչու՞
- Փոքրիկ, բադիկ, շնիկ, մարդիկ, ուլիկ,
Մարդիկ բառն է ավելորդ, որովհետև մնացած բառերը եզակի թվով են, իսկ մարդիկ բառը հոգնակի թվով է։ - ծաղիկ, գնդիկ, մկնիկ , նրբիկ,
Ծաղիկ բառն է ավելորդ, որովհետև մնացած բառերը ածանցավոր են, իսկ ծաղիկ բառը պարզ բառ է։ - գայլուկ, դուդուկ, արջուկ, մարդուկ,
Դուդուկ բառն է ավելորդ, որովհետև մնացած բառերը ածանցավոր են, իսկ դուդուկ բառը պարզ բառ է։ - բանջարեղեն, կանաչեղեն, արծաթեղեն, լուսեղեն
Լուսեղեն բառն է ավելորդ, որովհետև մնացած բառերը գոյական են, իսկ լուսեղենը ածական։
- Տողերի տեղերը խառնվել են, այնպես դասավորի՛ր, որ առակները վերականգնվեն:
Առակ 1
Այն ուներ կախ ընկած ողկույզներ։ Եվ հեռանալով` ինքն իրեն ասաց. «Դեռ խակ է»: Նա ուզեց դունչը հասցնել խաղողին, բայց չհասավ։ Քաղցած աղվեսը տեսավ խաղողի վազը։ Այսպես էլ որոշ մարդիկ, երբ հաջեղության չեն հասնում, քանի որ ուժ ու կարողություն չունեն, մեղքը գցում են պայմանների վրա:
Քաղցած աղվեսը տեսավ խաղողի վազը։ Այն ուներ կախ ընկած ողկույզներ։ Նա ուզեց դունչը հասցնել խաղողին, բայց չհասավ։ Եվ հեռանալով` ինքն իրեն ասաց. «Դեռ խակ է»: Այսպես էլ որոշ մարդիկ, երբ հաջեղության չեն հասնում, քանի որ ուժ ու կարողություն չունեն, մեղքը գցում են պայմանների վրա:
Առակ 2
Տեսնում ես մեր եղբայր հաճարի և փիճի ծառերը, որոնք թեպետ բազմաճյուղ չեն, բայց դարձյալ քամիներին դիմադրել չեն կարող, որովհետև խորը արմատներ չունեն:- Ի՞նչն է պատճառը, որ դուք ինչքան բարձրանում եք, այնքան խորը արմատներ եք գցում:Իմաստուններից մեկը հարցում արեց ծառերին և ասաց.Եվ ծառերը այսպես պատասխանեցին.- Ինքդ իմաստուն լինելով, ինչպե՞ս է որ չգիտես, որ մենք չենք կարող այսքան ճյուղեր կրել մեզ վրա, եթե խորը արմատներ չգցենք։
Իմաստուններից մեկը հարցում արեց ծառերին և ասաց.
– Ի՞նչն է պատճառը, որ դուք ինչքան բարձրանում եք, այնքան խորը արմատներ եք գցում:
Եվ ծառերը այսպես պատասխանեցին.
– Ինքդ իմաստուն լինելով, ինչպե՞ս է որ չգիտես, որ մենք չենք կարող այսքան ճյուղեր կրել մեզ վրա, եթե խորը արմատներ չգցենք։
Տեսնում ես մեր եղբայր հաճարի և փիճի ծառերը, որոնք թեպետ բազմաճյուղ չեն, բայց դարձյալ քամիներին դիմադրել չեն կարող, որովհետև խորը արմատներ չունեն։
- Գրի՛ր նախադասություններ հետևյալ կաղապարով՝
Ածական, գոյական, բայ գոյական
Հոգատար տատիկը պատրաստում է կարկանդակ։
Բայ, գոյական, բայ
Պառկում է մարդը և քնում։
Գոյական, բայ, գոյական, բայ, ածական, գոյական
Լիան պարում է, Մանեն երգում է ուրախ երգեր։