Կար-չկար մի փոթորիկ կար ։ Նա շատ էր սիրում ծիծաղալ և մարդիկ նրան անվանում էին ծիծաղկոտ փոթորիկ։ Երեխաները շատ էին սիրում նրան, բայց մայրիկները, հայրիկները նրան չէին սիրում, որովհետև նա հենց գալիս էր սաղ ջարդում էր ու այնքան ծիծաղով, որ ոնցոր այդ երկրի թշնամին լիներ։ Դրա համար էլ մեծերը նրան չէին սիրում:Մի անգամ այդ փոթորիկը ետ եկավ և այդ ժամանակ երեխաները ծառի վրա էին, ելակ էին քաղում այդ փոթորիկը եկավ այդ ծառը փշրեց, իսկ երեխաները ուրախանում էին և նրանց մայրը եկավ և ասաց ։
— Բաց թող իմ երեխաներին թե չէ կջրեմ քեզ։
Փոթորիկը նրանց բաց թողեց և խոստացավ չի գալու և նրանք շատ խաղաղ ապրեցին ։