Սասունցի Դավիթ Պոեմի Բառարան

Հա՛յրիկ թագավոր,

Վաղ համբարձում է, հրաման տուր ինձ՝

էրթանք Հիլի, աղբրներու վերան զբոսանք.

Ման գանք չուր իրիկուն,

Իրիկուն դառնանք, էրթամ իմ տեղ:

 

***

 

Գնացին, էլան սարի վերև, 

Էնտեղ նստան չահրի վերա, կերխում արին,

Հետո ման էկան, տեսան Կապոտ ծով.

Գնացին ծովափ սեյր անելու:

սեյր-միայնակ

***

 

Իրիկուն որ տի դառնար, տուն գար

Ծովինար ասաց աղջիկներուն.

— Աղջի՛կներ, դուք գնացեք, ման էկեք,

Ես էրթամ, քիչ ջուր խմեմ:

***

 

Գնաց, կայնեց մեկ քարափ տեղ.

Նայեց, տեսավ ծովին ծեր չկա:

Ինք ու քեռմեր նստան, լացին:

Շատ նեղացավ աղջիկն ման գալով,

Էնոր խըդամ շատ ծարվեցավ,

Ինքն էլ շատ ծարվեցավ, ասաց.

խդամ-

***

 

 

 

— Էս ծովի ջուր շատ աղի է:

Ա՜խ, երանի՛ մեկ կաթ ջուր ըլներ,

Ես խմեի, սրտիս պապակն անցներ:

— Աստվածդու մեկ ադբուր էստեղ բուսցես

Մեկ էլ ինձի լուս ու ճար անես

պապակ-ծարավ